വ്യാഖ്യാനവ്യഥ

ഏത് ആശയത്തെയും സംഭവത്തെയും അതിന്റെ ചരിത്രപരതയും സാമൂഹ്യമാനങ്ങളും ചോർത്തിക്കളഞ്ഞ് എന്തിനെന്നില്ലാതെ വ്യഖ്യാനിക്കുകയോ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നതായി ഭാവിക്കുകയോ ആണ് ധൈഷണികതയുടെയും ദാർശനികതയുടെയും ലക്ഷണമെന്ന് കരുതുന്ന ചിലരുണ്ട്.ഇത്തരം വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ 'ഓ,ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിച്ച് നേരം കളയുകയും ചെയ്യാമല്ലോ' എന്ന തോന്നലിനപ്പുറം ഒന്നും ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ അതൊരു പാഴ്‌വേലയേ ആവുകയുള്ളൂ.ഗുരു പറയുന്ന ഏത് അസംബന്ധത്തിനും അർത്ഥവും അർത്ഥത്തിനപ്പുറമുള്ള അർത്ഥവുമൊക്കെ ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട ശിഷ്യന്റെ/ശിഷ്യയുടെ സ്ഥാനത്ത് നി്ന്നുകൊടുക്കാൻ ആരാണ് താൽപര്യപ്പെടുക? അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും താൽപര്യപ്പെടുന്നുവെങ്കിൽ അതിൽ അഭിമാനകരമായി എന്താണുള്ളത്?