Pages

Thursday, November 24, 2016

ഇന്നലെ, ആറളം ഫാം ഹൈസ്‌കൂളിൽ ….

ഇന്നലെ ആറളം ഫാം ഹൈസ്‌കൂളിലേക്ക് പോയി.എന്നൊടൊപ്പം എന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളിലൊരാളും കരാത്തെ വിദഗധനും ഒന്നാന്തരം വായനക്കാരനുമായ ബെന്നി സെബാസ്റ്റ്യനും ഉണ്ടായിരുന്നു.ആരും ക്ഷണിക്കാതെയാണ് ഞങ്ങൾ പോയത്.മലയാളത്തിലെ യുവ കഥാകാരന്മാരിൽ വളരെ വളരെ ശ്രദ്ധേയനായ വിനോയ് തോമസ് ആ സ്‌കൂളിൽ അധ്യാപകനായി ഉണ്ട് എന്നതായിരുന്നു ധൈര്യം.അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ വിനോയ്‌യും മറ്റ് അധ്യാപകരും ചേർന്ന് വളരെ പെട്ടെന്ന് ഒരു പരിപാടിക്കു വേണ്ട ഒരുക്കങ്ങൾ ചെയ്തു.അങ്ങനെ കുട്ടികളോട് ഒരു മണിക്കൂറോളം സംസാരിക്കാനും അവരിൽ നിന്ന് ചിലത് കേൾക്കാനും ഉള്ള അവസരം ഉണ്ടായി.
സംസാരം കഴിഞ്ഞ് ഹാളിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ കുട്ടികളിൽ പലരും വന്ന് ബലമായി കയ്യിൽ പിടിച്ച് 'എന്നെ മറക്ക്വോ,ഇല്ലല്ലോ' എന്നു ചോദിച്ച് എന്റെ കൈത്തണ്ടയിലും കവിളിലുമൊക്കെ തടവി.ആ കുട്ടികൾ തന്ന സ്‌നേഹത്തെ ,ആ മുഖങ്ങളെ ഞാൻ എങ്ങനെ മറക്കാനാണ്?
ഇതിനുമുമ്പ് ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ആ കുട്ടികൾ എങ്ങനെ ഒന്നൊന്നര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ഞാനുമായി ഇത്രയേറെ അടുപ്പത്തിലായി? എന്നോട് ഇത്രമേൽ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ പെരുമാറാൻ അവർക്കെങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു? ഒരു പ്രത്യേക തലത്തിൽ എന്റെയും അവരുടെയും മനോവ്യാപാരങ്ങളുടെ 'വെയ്‌വ് ലങ്ത്'  എങ്ങനെ ഒന്നായിത്തീർന്നു?ഉച്ചയുണും കഴിഞ്ഞ് ഒരു അധ്യാപകന്റെ ബൈക്കിനു പിന്നിലിരുന്ന് മടങ്ങുമ്പോൾ മരച്ചോട്ടിലിരിക്കയായിരുന്ന ഒരു കുട്ടം കൂട്ടികൾ 'വരണേ,ഇനീം വരണേ' എന്ന് വലിയ ആവേശത്തിൽ,അതിലേറെ സ്‌നേഹത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതിന്റെ രഹസ്യമെന്താണ്? ആ ബന്ധത്തെ ഞാൻ എങ്ങനെയാണ് മനസ്സലാക്കേണ്ടത്?
ആറളം ഫാം ഹൈസ്‌കൂൾ തന്ന അനുഭവത്തെ എങ്ങനെ വിശേഷിപ്പിക്കും എന്നെനിക്കറിയില്ല.അത്യാഹ്ലാദകരം!അത്ഭുതകരം ! അത്യന്തം ഊഷ്മളം! അവിസ്മരണയം! കുട്ടികൾ കാണിച്ച അടുപ്പത്തിന്റെ സ്വഭാവവും ഫലവും ഒരു വാക്കിലും ഒതുങ്ങില്ല.
സോഫോക്ലിസിന് സ്തുതി!
അത്ഭുതങ്ങൾ പലതാണ് ഭൂമിയിൽ
അവയിൽ മഹോന്നതം മനുഷ്യനാണ്!


No comments:

Post a Comment