സാഹിത്യവായന

രാഷ്ട്രീയത്തിലെയും പൊതുജീവിതത്തിന്റെ മറ്റ് മേഖലകളിലെയും സമകാലപ്രശ്‌നങ്ങളുമായും പ്രത്യക്ഷാനുഭവങ്ങളുമായും ബന്ധപ്പെടുത്തി പുതിയ കഥയും കവിതയും വായിക്കുന്നതിന് ശുദ്ധസൗന്ദര്യവാദികളായ നിരൂപകരും വായനക്കാരും പല അക്കാദമിക് പണ്ഡിതന്മാരും എതിരായിരിക്കും.പക്ഷേ,സാഹിത്യവായന ഇവരിൽ ആരുടെയും അനുശാസനങ്ങൾക്ക് വിധേയമായി സംഭവിക്കുന്ന ഒന്നല്ല. നിരൂപകരും എഴുത്തുകാർ തന്നെയും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലും വായനക്കാർ ഒരു കൃതിയെ സമീപിക്കുന്നത് മിക്കപ്പോഴും അവരുടെ അറിവിലും അനുഭവങ്ങളിലും വരുന്ന സമകാലസംഗതികളെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ നിർത്തിക്കൊണ്ടോ ചിലപ്പോൾ കൃതിയിലേക്ക് പ്രവേശിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു തന്നെയോ ആയിരിക്കും.വളരെ കുറച്ചു കൃതികൾക്കു മാത്രമേ അത്തരം വായനയെ  പ്രതിരോധിക്കാനാവൂ;ആ പ്രതിരോധവും പൂർണമായിരിക്കില്ല.എന്തായാലും, സാഹിത്യത്തെയും ജീവിതത്തെയും സമകാല സമൂഹത്തെയും കുറിച്ച് താൻ ആർജിച്ചു കഴിഞ്ഞ അറിവിൽ നിന്ന് മോചനം നേടിക്കൊണ്ടേ ഒരാൾ വായിക്കാവൂ എന്ന് പറയുന്നത് നിരർത്ഥമാണ്.അത്തരമൊരു വായന ആർക്കും സാധ്യമല്ല.